Er was eens een slaperig, vergrijsd stadje, gelegen aan een rivier in RivierRegio in het Rijk Lage Landia, genaamd: Teut-city. Het leven is hier kalm, voorspelbaar en vertrouwd. Geen vuiltje aan de lucht, zou je zeggen. Behalve dan, dat er wat veel fijnstof in de lucht zit vanwege de autosnelweg, die naast het lieflijke dorpje ligt. Daarbij is er ook flinke geluid-, en stankoverlast van de spoorweg en het industriegebied. Dat is al jaren een probleem, maar aan het ‘wegwerken’ daarvan wordt hard aan gewerkt, volgens de Wijze Leiders van het stadje.
Hier wonen wij sinds een paar jaar: Frannie Frotter en mijn (inmiddels) man Chienny. We kenden Teut-city vaag van naam, en hebben enkel gekozen voor de ligging, rust, het leuke huis, maar vooral de tuin was doorslaggevend. Lekker groot, aan de dijk gelegen met weliswaar een bedrijventerrein erachter, waar we niet veel van merkten. In het begin dan. Eigenlijk wisten we toen niets, en nog veel minder over wat er allemaal nog zou komen. En hoe belangrijk het was geweest, als we ons wat meer in de hele politiek van RivierRegio en Gewest Zuid hadden verdiept, die uiteindelijk de vloer zouden aanvegen met een deel van de bewoners van Teut-city; en dan met name de wijk Fatum. Allemaal onder het motto van Duurzaamheid, de Energietransitie en de toekomst van onze kindertjes. Dat de huidige bewoners ook graag nog een toekomstperspectief willen hebben, doet blijkbaar niet ter zake. En laten wij nu net in die wijk zijn neergestreken.
RivierRegio
Volgens de Wijze Leiders van Teut-city werken zij hard aan de leefbaarheid, veiligheid en gezondheid voor al haar inwoners. Zij werken nauw samen met de Regio Leiders van de stadjes die om Teut-city heen liggen, om allerlei listige, lokale plannetjes erdoor te drukken. Dit samenwerkingsverband is genaamd: RivierRegio. Hier is het grootste stadje, Schaapcity, de baas. Die op haar beurt weer uitstekende contacten heeft met het overkoepelende Gewest Zuid, waar de grotere plannen voor alle stadjes in het hele gebied worden ontwikkeld en doorgedrukt. Daarboven hangt dan nog de overkoepelende macht, waaraan alle twaalf Gewesten in Lage Landia dienen te gehoorzamen: het Rijk. Al deze macht is samengebracht in de Overheid; een soort spinnenweb van overkoepelende, lokale en regionale Wijze Leiders, Volksbeschermers, hun dienaren en klerken, die ervoor zorgen dat alles op rolletjes loopt voor de bewoners in Lage Landia; en met name voor zichzelf en hun naasten, natuurlijk.
Onze Overheid werkt hard aan het verbeteren van de economie, luchtkwaliteit, veiligheid, gezondheid en leefbaarheid in RivierRegio. Hoe daaraan wordt gewerkt, is niet helemaal duidelijk; maar het gebeurt. En de bewoners van Teut-city geloven dat, en vertrouwen op hun Wijze Leiders. Waarom zouden ze dat immers niet doen? De Leiders zijn de specialisten. Zij weten waar ze het over hebben en wat goed is voor hun bewoners. Een speerpunt van de Wijze Leiders is de Energietransitie. De tijd dringt voor het klimaat en de toekomst van ons nageslacht. Lage Landia moet zo snel mogelijk van fossiele brandstoffen af, en overstappen op duurzame energiebronnen. Windenergie is een belangrijke factor in de Energietransitie. Zo ook in Teut-city en Schaapcity. Zij kozen in 2013 voor windenergie in hun knusse, goedbevolkte stadjes. Waar die windturbines moesten komen, werd nog onderzocht. Maar het belang van duurzaam was groot. Groter dan wat ook. En de bewoners? Die hadden het eigenlijk allemaal niet in de gaten. Pas veel later. Want de bewoners hebben toch hun eigen vertegenwoordigers gekozen om hun wijze leiders en hun plannetjes te controleren: de Volksbeschermers? En die houden de boel toch goed in de gaten? Ze werken namelijk voor de belangen van de bewoners, inclusief zichzelf. Zo gaat dat in Teut-city, in RivierRegio, Gewest Zuid en in het Rijk Lage Landia.
Windturbines
Ondanks dat Lage Landia volop aan de slag is met de energietransitie en het plaatsen van windturbines overal en nergens, gaat dit aan de meeste inwoners van Teut-city een beetje voorbij. Zij zijn tevreden met hun stadje en hun Wijze Leiders. Het groen wordt goed verzorgd en zelfs, en er is volop aandacht voor activiteiten in de heilig verklaarde natuurgebieden in, en om de kern van het stadje. Het geannexeerde dorp iets verderop, Slaapdam, heeft wel het mooiste stuk natuur van allemaal: een landgoed van een vermogende inwoner, en een voormalige stortplaats voor verontreinigd slib en afval, zijn de trots van de Wijze Leiders en hun Volksbeschermers. Het is er oorverdovend stil; er komt namelijk nooit iemand en windturbines, nu daar hebben ze in Slaapdam in overleg met de Wijze Leiders in Teut-city voor eens en altijd mee afgerekend. Jaren geleden al. Kom op, zeg! Windturbines op 2,5 kilometer afstand van onze woningen? Dat gaat niet gebeuren. Dat is geen wijsheid. Weet je wat voor uitzicht we dan hebben? Schuif dat maar op een andere groep af. Niet hier in ons Slaapdam, waar de tijd heeft stilgestaan.
Wijk Fatum
In de wijk Fatum, gelegen tegen het industrieterrein aan de rivier, is geen sprake van een oorverdovende stilte of een diepe tevredenheid. De wijk heeft naast een forse geluidsoverlast, met name door de industrie en scheepvaart aan de overkant van de rivier, regelmatig te kampen met stank en verkeersoverlast. Maar wat het ergste is… dat is de dreiging van die reuzen aan de horizon: windturbines. Ze draaien als spoken aan de horizon dag en nacht door, geven overdag een soort disco-effect, en zorgen ervoor dat je ’s nachts niet kunt slapen. En een zeker zo grote nachtmerrie is het scenario van die windturbine aan de overkant van de rivier in Schaapcity; die draait over water, waardoor het geluid alleen maar versterkt wordt.
De bewoners van Fatum hebben zich inmiddels grotendeels bij hun lot neergelegd, omdat ze geen vriendjes hebben bij de Volksbeschermers en de Wijze Leiders, zoals in Slaapdam of in de andere RivierRegio stadjes. Maar vooral omdat ze gewoonweg geen keus hebben. Geen geld om te verhuizen, of omdat hun huis flink in waarde is gedaald alleen al vanwege de plannen voor windturbines, en ze het aan de straatstenen niet kwijt kunnen. Er geen alternatief, betaalbaar huurhuis beschikbaar is, of omdat ze geen energie meer hebben om iets te ondernemen als gevolg van de ongezonde leefomgeving.
Mede omdat het gemiddelde inkomen er niet heel hoog is, wordt de wijk Fatum regelmatig weggezet als een probleemwijk in Teut-city. Dat maakt het gemakkelijk voor de Wijze Leiders om een hoop beloften niet in te lossen, en gewoon niet, te laat of vaag te communiceren. Er woont geen enkele Wijze Leider noch Volksbeschermer, dus dat helpt ook al niet om een eerlijk beeld van de wijk te krijgen. De bewoners van Fatum zijn straks mensen die overleven, in plaats van leven als de plannen voor de windturbines er doorheen worden gejaagd. Zij die de kans hadden, voordat de windturbines hun leven kapotmaakten, hebben hun noodlot af kunnen wenden door te vluchten naar een andere wijk of stadje. De rest is en blijft de klos.
Voor die mensen zetten Frannie Frotter en Chienny zich in. Samen met een klein team bleven zij de Wijze Leiders en de Volksbeschermers bestoken met vragen over het hele besluitvormingsproces rondom die windturbines, en de belangen van de bewoners. Confronteren met feiten. Verzoeken om de waarheid. Dwingen hun plicht te doen als volksvertegenwoordigers om die windturbines te weigeren. Maar tevergeefs. De tegenwerkende krachten in het spinnenweb van de Overheid, bleken te sterk voor de gewone burgers. Alles wat het daglicht niet kan verdragen, ongelijkheid, doofpotten, worden uitgewist door de Overheid, en de Klagers krijgen een stigma, waar ze niet snel vanaf komen. Meehuilen met de wolven lijkt het beste devies, of maken dat je wegkomt. Wegkomt, voordat het te laat is. Hoe heeft het zover kunnen komen? Wat is er echt allemaal gebeurd? Daarvoor moeten we terug in de tijd en zo begint het gruwelijke ‘sprookje’ van Frannie Frotter in Teut-city:
Molengate.
Frannie Frotter©