11 / Voorjaar 2016

De mooiste tijd van het jaar voor mij: voorjaar. Als het lichter wordt, de knoppen aan de bomen, dieren die levendiger worden. Een tuin die om aandacht schreeuwt; naar buiten! Zo gaat het normaal. Maar dankzij de strijd tegen de molens, ontbreekt eigenlijk ieder vrij moment en wordt het naar buiten gaan en snuffelen aan de ontluikende natuur, een zoveelste ‘taak’ op de ellenlange waslijst met to do-dingen. Namelijk: de hoogstnoodzakelijke huishoudelijke dingen doen en dan weer snel verder met werk, huishouden en molens. Alle vrije tijd gaat erin zitten, zeker nu we op twee fronten bezig zijn. Als je denkt dat je de boel een beetje op de rit hebt, dient zich wel weer een nieuw ‘uitdaginkje’ aan. Of liever: een nieuwe ontdekking. We leren dat, door ons te verdiepen in de materie van besluitvorming door onze overheid, er steeds nieuwe dingen boven water komen, die onze bange vermoedens bevestigen: de burger wordt continu om de tuin geleid.

In allerlei vergaderingen, door het zoveelste rapport over hetzelfde onderwerp, maar dan met een andere naam, verordening hier, regeltje daar. We zien werkelijk van alles voorbijkomen, en niets dan tegenstrijdigheden. Daarnaast ook het gewoon ontbreken van informatie. Transparant en democratisch is het toverwoord van de overheid in Lage Landia, totdat je op beerputten stuit; dan zit alles opeens potdicht, en behoort het woord democratie tot het rijk der fabelen.

Voor het opeisen van die transparantie kan de burger een beroep doen op de Wet Openbaarheid Bestuur: de Wob. Voor ons een nieuw woord. We leren iedere dag. Als er informatie ontbreekt, dan kun je je heil zoeken in de Wob. Je moet dan wel goed weten wat je zoekt, anders word je doodleuk medegedeeld dat de informatie niet bestaat en krijg je dus geen antwoorden. We besluiten een lijst te maken met zaken waar we antwoord op willen hebben, en dan te zijner tijd hier Wob’s op in te dienen. Eerst moeten we echter verder met het achter de broek zitten van de Volksbeschermers in Teut-city, om uit te vinden wat de stand van zaken is van het onderzoek naar alternatieve windmolenlocaties in ruil voor Randdijk. En opnieuw aankloppen bij Ratty van Gewest Zuid, waar we nog steeds geen antwoord op onze vraag van hebben gekregen, of Teut-city überhaupt mee mag doen met de alternatieve locatieronde in Gewest Zuid. Doodse stilte op alle fronten. Dat voorspelt weinig goeds.

Stilte voor de storm

Als Stichting RanddijkTegenWind hebben we weer een hectische week achter de rug. Als Stichting hebben we als voornemen gesteld om zoveel mogelijk volmachten van bewoners binnen te halen, zodat we ook echt namens hen kunnen optreden. Dat betekent weer een brief, formulieren erbij en deze bezorgen. Het hele team gaat opnieuw op pad en we eindigen gelukkig met een mooi resultaat aan volmachten als beloning voor onze inspanningen. Dat is in ieder geval goed geregeld. Via facebook en email houden we onze achterban op de hoogte van de ontwikkelingen en onze ontdekkingen. De laatste ontdekking is weer een heel opvallende.

Bij toeval heb ik een nieuw document gevonden op de website van Teut-city: Energievisie Teut-city 2011. Eerst negeer ik het document. Ik richt me alleen op windenergie en alles wat ermee te maken heeft in RivierRegio en Gewest Zuid. Dat je daarmee maanden kunt vullen, is me al duidelijk geworden en ik snak ernaar eens iets anders te lezen, dan windenergie, duurzaam of klimaatneutraal. Bij Energievisie ging mijn hart dus niet sneller kloppen. Maar goed. Misschien stond er iets in over windenergie in Teut-city in 2011? Het jaar dat wij ons huis kochten hier. December 2011. Ik zal het nooit vergeten, helaas. Onze komst naar Teut-city. Ik scan het document en lees tot mijn grote verbazing in de bijlage: kopie exemplaar voor Snaky. “Aha, toen was Snaky dus al aan de slag als Wijze Leider in Teut-city”, bedenk ik me. Snel door naar de sectie windenergie, en dan val ik van mijn stoel. Zwart op wit staat geschreven: “dat de Wijze Leiders van Teut-city windenergie op Randdijk afwijzen vanwege de veiligheidsrisico’s door de aanwezigheid van chemische installaties. Dit geldt ook voor de locatie bij het rangeerterrein aan de andere kant, richting Slaapdam. Ook geen windmolens daar. In 2011.

Langzaam laat ik tot me doordringen wat dit betekent. In 2011 besluiten Snaky en consorten, dat Randdijk dus niet veilig is om windmolens te plaatsen. Dit in overeenstemming met de Volksbeschermers, waarvan er velen ook al in functie waren in 2011. In Teut-city blijft men traditiegetrouw lang ergens hangen. Vernieuwing is natuurlijk killing voor het groepsgevoel. En met het ‘vernieuwde’ clubje na de verkiezingen in maart 2014, wederom op het gebied van Duurzaamheid aangevoerd door Snaky, is men plotseling vergeten wat ze in 2011 hebben besloten? Randdijk niet geschikt voor windmolens. Dat moest de reden zijn geweest, dat Snaky die molens dus naast Slaapdam wilde hebben. Dan had niemand er last van op 2500 meter afstand van de eerste huizen, en uit de buurt van chemische industrie. Heb ik eindelijk mijn antwoord op de vraag over die 8 mei bijeenkomst in 2014: Slaapdam was furieus geworden over Snaky’s plan en scheepte ze dan maar snel af naar Randdijk. En Snaky en de rest wisten dit, en hebben hun plannen gewoon doorgezet naar Randdijk, in plaats van windenergie gewoon af te wijzen in Teut-city. En maar blijven roepen, dat het moest van Gewest Zuid. Klinkklare onzin dus. Een groot aantal Volksbeschermers bleef zelfs maar roepen, “dat ze door Snaky verkeerd waren voorgelicht, toen Randdijk als locatie voor windmolens werd voorgeschoteld. Ze wisten van niets.” Met alles wat ik tot nu toe ben tegengekomen, kan ik hier niet langer enige waarde aan hechten. Hier zit een vies politiek spelletje achter, en veel te grote, ambitieuze ego’s.

Met die informatie in het hoofd schrijf ik voor de afwisseling maar weer een brief aan de Volksbeschermers van Teut-city om opheldering te vragen over dit zeer duidelijke standpunt in de Energievisie uit 2011, en hun medewerking aan de windturbineplannen. Tijd voor de confrontatie (maar weer).

Ondertussen rolt er ook een uitnodiging binnen van Draky, de andere Wijze Leider van Teut-city. Hij blijkt het dossier Windenergie maar even van Snaky te hebben overgenomen, die nog steeds door ziekte afwezig is. Draky is een koele, en door de wol geverfde politicus. Hij woont in Schaapcity, waar hij ook al Wijze Leider is geweest, en brengt de laatste jaren tot zijn pensioen als Wijze Leider in Teut-city door. Dus naast een Opper Wijze Leider die in Porttown woont, hebben we hier dus nog een ‘buitenstaander’. Geen wonder dat ze geen ruzie met Schaapcity wilden, toen er protest moest worden aangetekend tegen de windturbine op Hekseneiland. Daar woont immers Draky. En aangezien Snaky ook de centrale rol van Duurzaamheidsgoeroe in heel RivierRegio vervult, waar Schaapcity de baas over speelt, wordt het steeds duidelijker waar de krachten en belangen zitten. Enfin, Draky nodigt het bewonerscomité RanddijkTegenWind uit voor een ‘bijpraatsessie’ over de alternatieve locaties voor Teut-city. Chienny, ik en Justus reizen af naar het Huis van de Wijze leiders van Teut-city, waar een oprecht ogende Draky ons verwelkomt. Oprecht ogend helaas, want mijn voelsprieten staan wagenwijd open. Ik vertrouw die man voor geen cent. Resoluut legt hij ons uit, “dat Snaky nog even uitziekt – niets ernstigs – en dat hij dit dossier nog even voor hem opvangt. Ze zijn druk bezig met alternatieve locatieonderzoeken, en het staat in mei op de agenda voor de Volksbijeenkomst in Teut-city.” Hij voegt eraan toe, “dat het wel aan de Volksbeschermers is om een alternatieve locatie te kiezen, en dat de Wijze Leiders een voorstel zullen doen. Kiezen de Volksbeschermers geen locatie, dan blijft Randdijk gewoon staan”, zo sluit hij zijn betoog af.

Wij worden daar niet vrolijk van. Hoe is het mogelijk, dat de Volksbeschermers op voorstel van de Wijze Leiders in november 2015, Randdijk afwijzen als locatie voor twee enorme windturbines, en vervolgens een ‘vrijblijvend’ alternatief door diezelfde Wijze Leiders voorgeschoteld krijgen, dat ze af kunnen wijzen, waardoor Randdijk blijft staan. Terwijl wij ze met hun eigen standpunt uit de Energievisie van 2011 hebben geconfronteerd: bezwaar tegen windenergie op Randdijk vanwege de chemische industrie. Ik voel mijn bloed koken. Ze zijn helemaal niet uit om een alternatief voor Randdijk te vinden. En ze doen niet eens moeite om hun eigen fouten uit het verleden te verhullen. Ze doen alsof er niets is gebeurd.

Ze hadden namelijk nee kunnen zeggen tegen Gewest Zuid in 2014, toen Slaapdam de windmolens niet wilde hebben, en Teut-city donders goed wist dat Randdijk geen geschikte locatie was. Het begint op een klucht te lijken: alles voor de show. Ook dit zogenoemde democratische, transparante besluitvormingsproces over een alternatief voor Randdijk, notabene.

In april blijkt er een Volksbijeenkomst te zijn gehouden over windturbines in Teut-city. Een besloten bijeenkomst. Terwijl Draky ons kort ervoor heeft verteld, dat het in mei op de agenda zou komen. Besloten: geen pottenkijkers, geen verzet, geen vragen. Alles achter gesloten deuren bekokstoven en schijnheilig kijken, dat lijkt de basis voor de Teuticitiaanse politiek. Met Snaky en Draky als Wijze Leiders. Je zou voor minder je koffers gaan pakken. Wat een eng zooitje.

Dit hebben we natuurlijk niet geroepen tijdens het gesprekje met Draky. Neen, gewend als we zijn aan de politiek in het bedrijfsleven, weten we dat je het spel slim moet spelen, en timing een zeer belangrijk onderdeel van de winst is. Dus bedanken we voor de tijd en de informatie en vertrekken weer. We maken ons op voor de volgende strijd.

Democratie, transparantie en de Teut-city doctrine

Eind april krijgen we ook eindelijk een officieel berichtje van Ratty van Gewest Zuid. Hij geeft aan, “dat Teut-city alternatieve locaties mag aanbieden in ruil voor Randdijk.” Vier maanden en diverse verzoeken om antwoord aan hem, later. Vier maanden. Helaas zijn wij ons ‘blinde’ vertrouwen in oprechte mensen inmiddels verloren, dus kan dit feit worden toegevoegd aan wat we al vanaf het begin weten: alle spelers zijn erop uit om Randdijk gewoon te laten staan als locatie voor windmolens. Ook al kan het niet, is het niet veilig, worden duizenden mensen gedupeerd: het moet en zal daar komen. Politiek gezien moet het nog even in een democratisch besluitvormingsjasje worden gehesen, wat een paar centen mag kosten: nieuwe onderzoeksverslagen voor de vorm, paar vergaderingen erover, wat publiciteit, en dan is het klaar. Dan kunnen zowel de Volksbeschermers als de Wijze Leiders van Teut-city en Gewest Zuid zeggen: “wij hebben er alles aan gedaan, maar het is niet onze schuld dat Randdijk blijft staan.” En wassen ze hun handen in onschuld. En juicht Slaapdam.

Wat een misérie. Inmiddels is het voorjaar losgebarsten: de bomen worden groen, de zon is er wat vaker en we kunnen wat meer naar buiten. Met computer en leesvoer. U raadt het al: over windmolens. De inspreekteksten worden gereed gemaakt, naast een aantal wanhopige brieven aan de Volksbeschermers met de boodschap: “dat zij dit spel niet moeten spelen, maar oprecht voor de belangen van de bewoners van Fatum en Welgesteld moeten opkomen, en niet de economische en politieke belangen voor moeten laten gaan”. Een zinloze weg, achteraf bekeken. Weten wij veel, dat de politiek in Teut-city geen oppositie heeft. “Neen, Teut-city heeft een doctrine”, fluisterde een verdwaalde Volksbeschermer ons recent in. Fluisteren, want je laat jezelf niet met buitenstaanders in, laat staan oproerkraaiers, zoals de Randdijkers. Die doctrine blijkt gebaseerd op het monistisch systeem. Tja, wij vroegen het ons ook af: wat is een monistisch systeem? We leven toch in een democratisch rijk, met volksbeschermers en oppositie, als je het ergens niet mee eens bent? Maar zo zit het niet in Teut-city. Ook daar komen we langzaam achter: monistisch betekent dat je met één mond spreekt, en elk besluit dat wordt genomen, steunt en accepteert, omdat het immers zo is afgesproken in een Volkshuisakkoord, getekend door alle Volksbeschermers.

Hetzelfde geldt voor het bestuur van RivierRegio. Dat verklaart een hoop. Geen reactie op onze brieven, inspraak of vragen. Net doen alsof je neus bloedt, volkomen doof voor realistische argumenten, feiten en bewijzen. Gewoon je mond houden en negeren. Iedereen gehoorzaamt hieraan. Dat is dus een prettig systeem; lekker makkelijk voor de betrokken politici. Wel fraudegevoelig en chantabel. Dit heeft eigenlijk niets meer met democratie, transparant en het volk te maken, is onze conclusie. Het volk is eigenlijk alleen maar lastig. Het moet eens in de vier jaar stemmen om de status quo in stand te houden, en dan kunnen zij lekker onderling verder fröbelen, bijvoorbeeld om zichzelf en vriendjes uit de wind houden. Lieve help. In een bananenrepubliek is de boel transparanter. Op naar 17 mei, waar de officiële besluitvorming over een alternatief voor Randdijk zou plaatsvinden. De stilte was oorverdovend aan het worden.

Frannie Frotter©

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.