De volgende dag word ik wakker. Zonder kater, wel met een katterig gevoel. Oh ja; ik wist het weer. Die avond ervoor die ik zo graag wilde blokken in mijn hoofd, is er weer. Heb ik het gedroomd? Nee, ik heb het niet gedroomd. Onze prachtige democratie in Lage Landia is gestorven die avond. Alleen als je geld hebt, macht en invloed, is de democratie leuk. Voor de rest ben je overgeleverd aan de goden, is mijn conclusie. Tegen beter weten in terugvechten, het lot van de zielenpoten, was al wat er rest. Terugvechten dus. Daar gaat de zomer. Chienny en ik hebben eind juni nog een korte trip staan, zoals we altijd doen in het voor- en naseizoen. Een weekje ontsnappen aan die molenellende en vol gas vooruit verder. Lekker vooruitzicht, maar niet heus.
Eerst maar eens een kop koffie, en op een rijtje zetten wat er moet gebeuren nu Teut-city het lot van Fatum en Welgesteld leek te hebben bezegeld met hun schandalige actie van de avond ervoor. De plek rond de spoorlijn, het Tuttelkerkje en het beschermde natuurgebiedje is niet ingeruild voor Randdijk. Hoeveel natuurgebieden heeft Teut-city eigenlijk? Van de een op de andere dag is ongeveer de helft van het stadje tot natuurgebied verklaard. En het lag allemaal rond Slaapdam. Opvallend genoeg.
In Teut-city zelf staan redelijk wat bomen en hebben veel mensen een (grote) tuin. Groter dan in menig gehucht in de regio. Vandaar dat ze het ook wel Tuincity noemen. Chienny en ik hebben in ieder geval voor de grote tuin gekozen, omdat we die in Schaapcity met moeite konden vinden. Hadden we toch maar genoegen genomen met een klein tuintje, denk ik regelmatig. Dan hadden we dit gezeik niet gehad. Teut-city doet het in ieder geval voorkomen of de Teutcitianen in hun vrije tijd en masse de natuurgebiedjes intrekken, gewapend met ligstoelen, koelboxen en opblaasbare krokodillen. Bepakt en bezakt, met zijn allen genieten van die mooie, kunstmatige (voormalige afvalbergen en stortplaatsen) natuur. De realiteit is, dat je er met moeite een verdwaalde fietser tegenkomt, en zeker geen families die een lekker dagje Loosberg of Tuttelkerk-tripje doen. Zoals ik Justus eerder al aangaf: “ik zou mijn eend er niet eens alleen willen loslaten, uit angst voor aanranders in dat vreselijk verlaten gebied”.
Duckie
Die eend slaat op het jonge eendje, dat wij begin mei uit handen van onze Pop – een kater van drie jaar oud- hebben weten te redden. Net voordat we ’s avonds uit eten willen gaan, horen we een hard gepiep in de tuin: een heel jong eendje, volledig in paniek met een likkebaardende Pop ernaast. Het eten wordt even uitgesteld, Pop de laan uitgestuurd, en wij trekken er met eend in een oude doos op uit om te kijken waar we de moeder kunnen vinden. Twaalf sloten verder en geen eend te zien – behalve dan een aantal kijvende mannetjeseenden – besluiten we het diertje maar even in het tuinhuis te zetten en toch te gaan eten. Daar smeden we het plan: morgen eerst maar weer bij de sloten gaan kijken, en anders het diertje zolang opvangen in een konijnenhok. De volgende dag is er geen moeder eend te vinden, dus Duckie wordt onderdeel van een zomer die we niet licht meer zullen vergeten: veel werk door de molenstrijd en Duckie, die binnen de kortste keren een ren heeft, die de halve tuin beslaat inclusief een peuterbadje, dat tweemaal per dag ververst wordt. Hij groeit al snel op tot een snoes van een eend, waar we allemaal dol op zijn. Mijn opmerking, dat ik mijn Duckie nooit alleen naar die enge Loosberg zou laten gaan, begint aardig te kloppen. Hoewel het eendje mij veel extra tijd kost, is het de moeite waard te midden van alle deprimerende windmolenperikelen.
TV Porttown
Veel tijd om zaken op een rijtje te zetten en te sippen over de vorige avond is er niet. Om 9 uur gaat de telefoon: TV Porttown wil een interview met RanddijkTegenWind over het besluit van de Volksbeschermers van Teut-city om de enig aangeboden locatie af te wijzen, en verder geen enkele alternatieve windmolenlocatie in te dienen, zodat Randdijk nu ‘in handen valt’ van Gewest Zuid. Een aardige dame vraagt mij of ik een suggestie heb voor de plek van het interview, dat ’s middags zal worden uitgezonden op de regionale televisie. Ik denk snel na en roep dat ik het weet (als ik geluk heb). We spreken om 12 uur af en ik sprint direct naar Justus om te kijken of hij erbij kan zijn. Justus en ik zijn net een tandem: hij is de ‘goeierik’, rustig en tolerant en ik het ‘heksje’: fel en scherp. Gelukkig is Justus thuis en beschikbaar. Stap 1 geregeld. Stap 2: de locatie. Ik had een ‘droom-locatie’ op het oog: de flat recht tegenover Mannema en dan de bovenste verdieping. Deze biedt een schitterend overzicht van de hele wijk – ongeveer half Teut-city – en het bedrijventerrein aan de rivier. Hiermee kon iedereen zien dat het een idiote locatie betrof, om twee van die enorme windmolens te plaatsen en dan te beweren, dat deze geen overlast zouden geven.
Ik heb deze plek een paar maanden eerder gevonden om foto’s te maken voor de vele persberichten, die ik er wekelijks uitgooi om Teut-city wakker te schudden over windturbines op Randdijk. Op een grauwe februariochtend ben ik door de wijk gaan lopen en bedacht me dat die flat ideaal zou zijn voor foto’s. Een klein probleem: hoe kom ik hierbinnen, en vind ik mensen die bereid zijn een wildvreemde in hun huis toe te laten om vanaf hun balkon foto’s te maken? Dat lukt alleen Frannie Frotter, die gewend is om zich overal naar binnen te kletsen, als de reden maar uitdagend genoeg is. Ik vond het te mooi om niet te proberen, en bel lukraak bij de huizen aan. Bij nummer vijf krijg ik antwoord. Ik vat zo kort mogelijk samen wat ik kom doen, en er komt een aarzelend okay, kom maar naar boven. Hoera!
Op de bovenste verdieping aangekomen, liep ik de galerij op en zag tot mijn grote vreugde dat het inderdaad allemaal de moeite waard is geweest. Als je hoogtevrees hebt, word je misselijk; je kunt heel ver weg kijken en de honderden woningen waren zeer goed zichtbaar. Net als de korte afstand tot de toekomstige windturbines. De bewoners blijken een jong stel te zijn, waarvan zij hoogzwanger is. Ook zij zijn geen fan van windturbines, maar hebben geen vertrouwen in de Wijze Leiders van Teut-city. “Die drukken hun plannen er toch altijd gewoon doorheen. Dus waarom vechten?” Mijn motto: ‘wie niet waagt, die niet wint’, geeft de doorslag en ik mag mooie foto’s vanaf het balkon maken. Bij het afscheid geven ze aan dat ik altijd terug mag komen.
En dat was dus nú: last minute. Mensen overhalen om je huis vrij te geven voor een cameravrouw, mij en Justus. Het was een normale doordeweekse dag in mei. Geen vakantie meer. Tien uur ’s ochtends. Was er überhaupt wel iemand thuis? Justus en ik kijken elkaar aan: gaat dit werken? Gespannen drukken we op de bel en ja hoor, er komt antwoord. Eenmaal boven aangekomen, wordt de reden van het thuiszijn duidelijk: de baby is geboren en het is kraamtijd. Oeps. Dat is niet handig, bedenk ik me meteen. Het jonge gezin verbaast me echter. Ze geven toestemming om te filmen. We springen een gat in de lucht. Dit is fantastisch. We spreken een uur later af, en TV Porttown maakt prachtige shots voor het televisie item over windturbines op Randdijk in Teut-city.
Missie geslaagd en weer een nieuwe ervaring voor Justus en mij: voor de camera. Het item wordt in de hele regio uitgezonden en zet RanddijkTegenWind goed op de kaart. Precies wat we nodig hebben voor onze strijd. Zo hopen we de geesten bij Gewest Zuid rijp te maken voor het definitief schrappen van windturbines op Randdijk. Als ze dan toch niet de moeite nemen om de situatie in het echt te bekijken, dan maar langs deze weg.
Eigen regie Teut-city leidt tot ‘Molengate’
Na het ‘tussendoortje’ van gisteren, moeten weer terug naar de tekentafel en met de Randdijkers bespreken we het molenfiasco van de avond ervoor. We moeten hierop reageren, al is het maar voor het dossier en de latere rechtszaak, die er ongetwijfeld gaat komen.
Tijdens mijn dagelijkse check op de Facebookpagina van Snaky, heb ik tot mijn grote verbazing ontdekt, dat hij sinds vandaag weer terug is op de werkvloer. Een dag na het molenbesluit van zijn collega’s en de Volksbeschermers in Teut-city. Draky, die zijn dossier heeft overgenomen wegens zijn ziekteverlof, kan het dossier weer teruggeven aan Snaky. Nou ja, teruggeven: het dossier is ten einde voor Teut-city. De regie ligt bij Gewest Zuid, die we moeten zien te overtuigen, dat er genoeg alternatieven in ruil voor Randdijk beschikbaar zijn, en dat zij dan maar moeten kiezen: alles, behalve Randdijk. Wij zijn er nu compleet van overtuigd, dat dit de hele opzet is geweest van Teut-city en weigeren ons hierbij neer te leggen.
En nu staat Snaky gewoon weer op Facebook en in de krant met de zogenoemde kick-off van een ‘bootcamp’ in het natuurgebiedje de Loosberg. Samen met zijn collega’s en natuurlijk alle Volksbeschermers van Teut-city. Het is weer zo’n prachtige meidag. Volop zon, aangename temperatuur en alles in bloei. Mooier kun je niet wensen. Allemaal staan ze daar met een blije, onschuldige lach op hun gezicht. Snaky leidt de feestelijke happening: de opening van het natuurgebied de Loosberg, waar hij zich zo voor had ingespannen. Waar nu dus geen windturbines zullen verschijnen. Dat blijft beperkt tot Randdijk. Het geluk spat ervan af. Die avond ervoor hebben ze korte metten gemaakt met de dreiging van windturbines elders in Teut-city, en nu is het tijd voor feest.
Bij ons slaat dit in als een bom. Dit is toch te gek voor woorden, ronduit schandalig. Snaky is waarschijnlijk allang beter, maar ze hebben hem gewoon uit de wind gehouden om het spel op deze manier af te ronden. Als ze echt hersencellen hadden gehad, dan hadden ze Snaky nog een paar maanden achter de gordijnen geplakt. Dit ligt te veel voor de hand en dat kunnen we niet op ons laten zitten. De pen wordt geslepen en ik rammel in een half uur een gepeperde, open brief aan de Wijze Leiders en haar Volksbeschermers eruit. Met alle feiten over Snaky’s Power Tower plannen op de Loosberg en de directe betrokkenheid van het Natuur en Recreatieschap onder leiding van Foxy en Snaky. Die informatie had ik zeer recent ontdekt. Snaky had, kort na het afgeven van de Energievisie van Teut-city in 2011 – waar zij windturbines op Randdijk afwezen – een nieuw plan voor windturbines verzonnen, namelijk: een innovatief Energie,- Natuur en Recreatieschap op de Loosberg. Met een superwindturbine, genaamde de Power Tower van 5 MW. Een prestigieus project en een voorbeeld voor heel Nederland. Allemaal geregeld via het Natuur en Recreatieschap waar Snaky in het bestuur zit, samen met de Wijze Leiders van Gewest Zuid Ratty en Foxy. Toevallig, niet?
Die plannen zouden zijn ster echt hebben doen stralen. Power duurzaamheid vanuit RivierRegio. Maar daar hebben de woedende Slaapdammers dus een dikke stok voor gestoken op 8 mei 2014. Heeft Snaky als gevolg daarvan, zijn ambitie niet kunnen beteugelen door de plannen voor windturbines in Teut-city te schrappen, vanwege de onmogelijkheid ervan? Het lijkt er inderdaad op dat dit laatste het geval was, ook nog eens geholpen door de rest van de Volksbeschermers. Snaky even in de ‘ijskast’ en na het wegwerken van het probleem door Draky, er weer uit. Vol in de spotlights. Een dag na het fatale besluit.
Dit is onverteerbaar voor de Randdijkers. Dus vooruit met de geit: de brief gaat zo het digitale pamfletje in en wordt op Facebook gezet. Onze achterban reageert geschokt na het lezen van de brief:
Eigen regie ‘Power Tower de Loosberg’ van Wijze Leider Snaky in de doofpot en Randdijk alsnog de klos?
Hierbij de overpeinzingen van RanddijkTegenWind, naar aanleiding van het besluit van de Volksbeschermers van 17 mei, om de windmolen-regie aan Gewest Zuid terug te geven met alle mogelijke, rampzalige volgen voor Randdijk tot gevolg. Gebaseerd op waarneming en harde feiten.
Verspilling overheidsgeld?
Het mag wat kosten om oneffenheden in het bestuur van Teut-city weg te werken; in geld en tijd. Geen eigen geld, maar dat van de belastingbetaler welteverstaan. Het windmolenbeleid van Teut-city heeft een duur staartje: het in scène zetten van een zoektocht naar een alternatief voor Randdijk als windmolenlocatie, kort geleden afgekeurd door de Wijze Leiders, vanwege gevaar voor leefbaarheid, veiligheid en gezondheid van de burgers. Om nog maar te zwijgen van de verspilde tijd en geld in het traject eigen regie in de windmolen affaire van Teut-city. Die heeft nu twee jaar geduurd en is geëindigd met de handjes in de lucht: ‘wij vinden geen enkele plek geschikt en geven de eigen regie terug aan Gewest Zuid.’ Ofwel: ‘Gewest Zuid zoekt het maar uit met Randdijk en haar bewoners. Wij gaan lekker buitenspelen op de Loosberg. Veel leuker!’
Wijze Leider Leefklimaat Snaky uit de wind?
De aanstichter van het ‘debacle’, Wijze Leider Snaky voor Leefklimaat in Teut-city en Duurzaamheid in RivierRegio, was de grote afwezige in de finale van zijn ‘Eigen Regie-show’ op 17 mei in de Volksvergadering, over het vervolgtraject in de Teutcitiaanse Molengate. Tot 18 mei vanwege ziekte, zo luidde het out-of-office bericht op zijn e-mail. Wijze Leider Draky had het dossier ‘even’ overgenomen en kwam met een briljante aanpak: het gebied rond het Tuttelkerkje als enig, geschikt alternatief voorte stellen. Geniaal, omdat hij, door het aanwijzen van deze ene locatie, zeker wist dat er genoeg weerstand zou komen vanuit Tuttelkerk en Slaapdam, waardoor de Volksbeschermers het alternatieve traject niet meer ‘kansrijk’ zouden achten, en dan was de zaak klaar. Iedereen blij, eindelijk rust in de tent. Snaky kan weer terug in het zadel en ‘back to business as usual’. Gewest Zuid en bewoners van Fatum en Welgesteld mogen het puin ruimen. Is Snaky al die tijd ‘uit de wind’ gehouden?
Kick-off Bootcamp Loosberg: feestje voor Teut-city?
Op 18 mei staat daar dus een frisse, lelieblanke Snaky vol trots en zichtbaar plezier bij zijn ‘kindje’ op de Loosberg. Maar zonder zijn Power Tower – een giga windturbine, die hij in 2012 tijdens de tweedaagse workshop ‘Slim verbinden van energiewinning, natuur, educatie en recreatie in een kwalitatief hoogwaardig landschap’ had verzonnen voor de Loosberg. Natuurlijk ook weer gefinancierd met overheidsgeld, in samenwerking met Natuur en Recreatieschap, én niet de minste partijen die deelnamen. Het resultaat: een glossy rapportje en out- of- the- box voorstellen. Dáár was Slaapdam natuurlijk zo van overstuur in mei 2014? Nu zonder ‘giga’ molen dus, maar Snaky is wél met al zijn collega’s van Teut-city aanwezig. Sportief gekleed, voorzien van een lekker hapje en drankje. Leuk ravotten met de kinderen, ook goed voor mooie leefbare plaatjes in de krant. We gaan een lekkere, rustige zomer tegemoet, zullen ze wellicht gedacht hebben. Eindelijk van die windturbine ballast verlost: de Loosberg is en blijft natuurgebied hoera! Randdijk blijft vooralsnog gewoon staan. Probleem over.
Het collectief geheugen van de Wijze Leiders en Volksbeschermers van Teut-city lijkt aan een harde eis te moeten voldoen: als de wind uit een andere hoek gaat waaien, vergeet dan alles wat voorheen is besloten of gezegd, en vooral: negeer het gezeur van die vervelende burgers in de ‘achterstandswijk’ Fatum! Sluit de gelederen en doe alsof je neus bloedt. Laat de rest over aan een ‘gehaaide’ Wijze Leider, die toch in Schaapcity woont, en die fikst het wel even. Eind goed al goed. Bij ons blijft een vervelend gevoel over. De Wijze Leiders zijn dus blijkbaar niet in staat om eigen regie te voeren in dit proces. Dat geeft te denken of belooft wat, voor de eigen regie op andere dossiers.
Gewest Zuid nog objectief?
Gewest Zuid en de bewoners van de wijken Fatum en Welgesteld mogen het dus samen opknappen. Of dat kansrijk kan worden geacht voor de bewoners, is maar zeer de vraag. Immers, de betrokken spelers hebben allemaal zitting als bestuursleden in datzelfde Natuur en Recreatieschap, waar de Loosberg dus ook onder valt. Wordt het dan een eerlijk verhaal? De Loosberg West is een prima alternatieve locatie, volgens de consultatienota van Teut-city van 4 mei 2016. Géén overlast voor bewoners op die locatie in tegenstelling tot Randdijk, waar maximale overlast voor vele duizenden bewoners – werknemers niet meegenomen- geldt.
Makkelijk kiezen zou je zeggen. Maar in dit licht kun je je gezonde verstand er niet op verwedden, dat de meest voor de hand liggende locatie wordt gekozen. Want vaststaat, dat Gewest Zuid de windturbines erdoor wil krijgen in Teut-city.
De brief zal, zoals later zal blijken, een voorspellende waarde krijgen. Met mijn gesnuffel zat ik een heel eind op de goede weg. Het had er alle schijn van dat er één grote belangenverstrengeling tussen Slaapdam, Gewest Zuid, Teut-city en het Natuur en Recreatieschap bestond. En dat, terwijl we juist nu aan de Wijze Leiders van Gewest Zuid zijn overgeleverd, om er op basis van de feiten, de beschikbare alternatieve locaties voor te zorgen dat Randdijk van de kaart verdwijnt. De feiten, daar kan niemand bij Gewest Zuid omheen, is onze stellige overtuiging. De waarheid zal zegevieren en de vieze spelletjes worden ontmaskerd. Dat het allemaal nog erger kon, dat had ik op dat moment niet kunnen bedenken. Niemand van ons. Molengate was geboren.
Frannie Frotter©