Met het besluit van Teut-city om plots helemaal geen windturbines meer te willen, hebben ze het zichzelf makkelijk gemaakt. Zij hoeven niets meer te doen, dan afwachten totdat de windturbines op Randdijk zullen verrijzen. Wij daarentegen kunnen weer verder naar de volgende ronde: Gewest Zuid met Ratty en Foxy aan het ‘windmolenroer’.
Je zou toch denken dat je, met alle bewijzen in de hand van een overduidelijk spel dat wordt gespeeld tussen de politici van Teut-city, Gewest Zuid en het Natuur en Recreatieschap, je gelijk aan jouw kant krijgt? Niets is minder waar, leren wij. Gelijk hebben, is absoluut iets anders dan gelijk krijgen. Dus met een enorm bord voor de kop, gaan we vlijtig verder. Er zat al zoveel tijd en energie in, dan is opgeven geen optie, vinden we allemaal. De eerste ‘show’ op het programma, is op 8 juni in het huis van Gewest Zuid in de Hofstad. Daar worden de alternatieve locaties behandeld voor de regio rond Porttown, waar Teut-city dus ook in mee mag lopen als ‘gunst’ om een alternatief voor Randdijk in te dienen. Met het besluit van Teut-city in mei, hebben ze eigenlijk de deur al voor ons dichtgegooid, maar we hebben een tegenplan: we vragen de Volksbeschermers in de commissie Leefomgeving van Gewest Zuid, om zelf een alternatieve locatie voor Randdijk te kiezen uit alle beschikbare opties. Al die tijd hebben we ze op de hoogte gehouden van de situatie in Teut-city en onze ontdekkingen, dus ze weten wat er speelt. Aangezien Teut-city bewust de regie heeft teruggelegd bij Gewest Zuid, moeten ze die regie dan ook maar pakken, is onze insteek en ervoor zorgen dat die alternatieve locatie er komt.
Eigen regie Teut-city
Met het tekenen van de intentieovereenkomst in juli 2014 hadden de Wijze Leiders van Teut-city de windmolenregie naar zich toegetrokken. De belangrijkste reden hiervoor, was het feit dat zij dan zelf konden bepalen waar er windturbines konden worden geplaatst in Teut-city. Want anders nam Gewest Zuid de leiding. Een wat vreemde gedachtegang als je bedenkt, dat het helemaal niet nodig was geweest om zelf de leiding te nemen, als het je enige doelstelling was om ze (uiteindelijk) toch op Randdijk te krijgen. Zoals nu, twee jaar later, het geval is. Snaky heeft immers al die tijd lopen roepen tegen ons: “dat Gewest Zuid de molens op Randdijk wilde”, en dat “nee zeggen, geen optie was”. Waar heb je dan de eigen regie voor nodig? En aangezien Ratty ons vier maanden lang geen antwoord wilde geven op de vraag ‘wie er nu aan de bal was’, kunnen we hem vandaag blij maken met ons verzoek om dan zelf maar een alternatieve locatie te kiezen. Er zijn immers veel beter geschikte locaties, volgens de officiële onderzoeken.
Op naar Gewest Zuid in de Hofstad
Het is mijn beurt om in te spreken. Het begint echt bijna routine te worden. Vijf minuten. Snel, maar duidelijk praten, en hopelijk vragen van de Volksbeschermers oproepen met mijn verhaal.
Het is lekker weer en we hebben allemaal vrij genomen om naar de Hofstad af te reizen. Het zou druk worden. Er is veel weerstand in heel Gewest Zuid vanwege de onverwachte, alternatieve windturbinelocaties waar Gewest Zuid plotseling mee voor de dag was gekomen. Die felle weerstand is niet verwonderlijk als je bedenkt dat Gewest Zuid het drukst bevolkte Gewest van Lage Landia is, waar de dorpen en steden ongeveer aan elkaar aangeplakt liggen, en de luchtverontreiniging fors is als gevolg van alle auto’s en industrie. Op de plekken, waar mensen dan nog enigszins ‘landelijk’ denken te wonen, worden ze van de een op de andere dag geconfronteerd met windturbines achter of voor hun huis. En dat veroorzaakt verzet. Gelukkig, denken wij. We zijn dus niet de enigen die strijden tegen besluiten, die op afstand bedacht zijn en waarop geen tegenspraak wordt geduld. In ons geval nog erger: waar aantoonbaar is gefoezeld.
Buiten de zaal staan grote schermen en flinke rijen met stoeltjes. We vragen ons af of er nog iets anders aan de gang is hier vandaag. Als we zaal binnengaan is deze al helemaal vol. Chienny en Justus gaan op de vensterbank zitten, en ik krijg als inspreker een gereserveerde stoel toegewezen. Hoewel ik deze keer iets rustiger ben dan daarvoor, begin ik nu toch wel weer nerveus te worden. Zoveel mensen, en ze blijken veelal voor één plek in de buurt van de Hofstad te komen: Bosland. Ik ben de enige die voor Randdijk in Teut-city komt. Als Chienny en Justus ook nog eens de zaal worden uitgestuurd, omdat het te vol is, voel ik me moedeloos worden. Geen morele ondersteuning in de buurt, tussen allemaal mensen die elkaar kennen. “Help, hoe kom ik hier zo snel mogelijk weg”, denk ik. Wat heeft het voor zin? De pers richt zich op Bosland en niet op die ‘zeikerds’ uit Teut-city. Daar komt bij dat ik Ratty en Foxy natuurlijk ook finaal tegen me in het harnas heb gejaagd met mijn gedram. Van alles spookt er door mijn hoofd, en ik sta echt op het punt om ‘m te smeren. Totdat het begint, en ik met goed fatsoen de zaal niet meer kan verlaten. Tja, toch maar doorbijten.
Wanneer ik aan de beurt ben, is me niet helemaal duidelijk, maar het zal niet snel zijn, getuige de lange lijst van kordate sprekers voor Bosland. Goed voor de zenuwen. Opeens klinkt mijn naam. Ik was net even aan het ontspannen en me aan het verdiepen in de problemen van Bosland, die veel op die van ons lijken: op 500 meter van honderden woonhuizen plannen voor windturbines, middenin een mooi natuurgebied. Wie verzint zoiets? Zij willen dat Gewest Zuid een alternatief zoekt voor Bosland. Net zoals wij dus.
Ik stommel naar voren en zit vlak naast Wijze Leidster Foxy, zie ik. Ik haal diep adem en begin aan mijn verhaal, waarbij ik de nadruk leg op het geheugenverlies van de Wijze Leiders in Teut-city, en het voeren van de ‘eigen regie’. Natuurlijk weer niet echt vriendelijk geschreven. Maar wel de waarheid, houd ik mijzelf voor. En ze zullen wel geen vragen stellen.
Het eind van het liedje in Teut-city is, dat Randdijk ‘vooralsnog’ blijft staan als Gewestelijke locatie. De eigen regie – heel handig gespeeld – weer terug bij de grote ‘boosdoener’: Gewest Zuid. Opluchting alom in Teut-city.
De Wijze Leiders van Teut-city hebben bewezen niet competent te zijn in het voeren van de eigen regie. Dit is een ongeloofwaardig, wispelturig, kostbaar en bovenal absurd proces. Minstens twee Wijze Leiders waren al in functie in 2011, toen zij Randdijk officieel afkeurden als locatie voor windturbines, op basis van veiligheidsrisico’s door de aanwezigheid van zware chemische installaties op het terrein. Idem voor de spoorlijn bij het Tuttelkerkje.
Diezélfde Wijze Leiders volharden in het opvoeren van Randdijk als locatie – en zelfs de spoorlijn bij het Tuttelkerkje – voor windturbines, de veiligheid en inwoners dus volledig negerend. En Gewest Zuid houdt vast aan Randdijk vanaf de tekentafel, en is niet zelf komen kijken, behalve de Vrijheids- en Bejaardenpartij. Daarom: als de Wijze Leiders van Teut-city, die blijkbaar te kampen hebben met collectief bestuurlijk geheugenverlies, er zélf niet op aandringen om Randdijk te verwijderen, doen wij het maar.
Neem in vredesnaam uw verantwoording voor ons, burgers. Zórg dat die windturbines er komen, maar op een andere plek. “Het windmolenproces is immers niet statisch; er kunnen locaties afvallen en bijkomen”, aldus Wijze Leidster Foxy.’
Ik haal het precies binnen de vijf minuten, en ben blij en opgelucht dat ik ervan af ben. Nu snel wegwezen. Maar dat gaat niet door. Ik krijg toch vragen van Volksbeschermers, die doorzagen over het alternatieve locatieonderzoek. En waar het dan wél kan? Nu moet ik bij de les blijven, gaat het door mijn hoofd. Lastig als je net vol stress je verhaal hebt opgedreund, en er een last van mijn schouders afvalt nu ik dacht stilletjes te kunnen verdwijnen. Die ontspannen houding maakt het lastig, zeker voor zo’n type als ik. Maar ik verbaas mezelf: ik lepel de feiten even gemakkelijk op, alsof ik ze net gelezen heb. Ik heb de afgelopen maanden zoveel gelezen, dat ik onderhand zelf de draad begin kwijt te raken, maar juist op dit moment, ben ik iedereen de baas. Vloeiend vertel ik over de onmogelijke locatie Randdijk, waar Foxy zelfs nog uitbreidende vergunningen voor de opslag van extra chemicaliën wil verlenen aan Chemivar, een chemisch bedrijf in de hoogste categorie, en Mannema, waar de windturbines moeten komen te staan. Extra chemicaliënopslag naast windturbines notabene, én tegen een woonwijk gelegen, op slechts een paar honderd meter afstand. Terwijl er op de Loosberg West bijna geen kip woont, en het er steeds meer op begint te lijken dat ze daar eigenlijk ook door Snaky (en Foxy) bedacht waren, als onderdeel van het prestigieuze Energie- en Recreatielandschap.
Ik krijg ruim de tijd om alle feiten op tafel te leggen voor de Volksbeschermers. Zou er dan eindelijk tegengas worden gegeven? De Vrijheids- en Bejaardenpartij hebben al lastige schriftelijke vragen gesteld aan Foxy en Ratty de afgelopen maanden, maar verder is het stil gebleven. Nu misschien wel. De laatste vraag wordt gesteld door de Vrijheidspartij. Hij is ook degene, die bij ons op Randdijk is komen kijken om de windturbinelocatie met eigen ogen te zien. En ook hij was verbijsterd over deze plek. Godfried kijkt mij met twinkelende oogjes aan en ik bereid me voor. Met droge ogen vraagt hij mij om de bestuursleden van het betrokken Natuur en Recreatieschap te noemen. Achter Foxy langs, kijk ik hem vragend aan. Wat wil hij hiermee? De Voorzitter geeft nog snel aan, dat het niet nodig is om te antwoorden. Ik zit naast de Voorzitter van het Natuur en Recreatieschap, Foxy, en dan wil Godfried dat ik de namen van de bestuursleden opnoem? “Ik zit er nu toch, het staat straks op band,” bedenk ik me, en ik begin met het opsommen van de namen: Foxy en Ratty van Gewest Zuid, Wijze Leiders Snaky en Plooibroek, en tot slot enkele Volksbeschermers uit Teut-city als deelnemers/bestuurders van het Natuur- en Recreatieschap.
Ondertussen begrijp ik ook de zet van Godfried: hij wil de aandacht vestigen op deze nevenfuncties van de betrokken Wijze Leiders, naast hun politieke verantwoordelijkheid, om de schijn van belangenverstrengeling bespreekbaar te maken. Dat valt niet in goede aarde bij Foxy, die strak voor zich uit blijft kijken, en een aantal anderen. Opvallend. Hierna zijn er geen vragen meer en mag ik gaan. Gelukkig. Ik heb het volgehouden. De sprekers van Bosland geven complimenten voor mijn optreden als ik weer in de stoel neerplof. Dat vind ik fijn, want daardoor ben ik het ‘alleen op de wereld’ gevoel gelukkig kwijtgeraakt.
Na alle insprekers, gaan de Volksbeschermers van de commissie Leefomgeving met elkaar in discussie. Buiten de Vrijheidspartij schiet ons opeens, verbazingwekkend, de Geloofspartij te hulp. Zij willen eigenlijk verder met de beschikbare alternatieve locaties. Ik heb me inmiddels buiten de zaal bij Chienny en Justus gevoegd, en we besluiten nog even te blijven en af te wachten wat er wordt besloten. Eigenlijk had ik al weg willen zijn. Ik heb er weinig vertrouwen in, dat er nog iets positiefs voor ons uitkomt. De Wijze Leiders van Gewest Zuid hebben namelijk de werkwijze van het ‘praten met één mond’, dus daar valt weinig van te verwachten, als je Foxy vastberaden hoort zeggen: “dat ze stevig vasthoudt aan de ingeslagen weg.”
Maar het onmogelijke gebeurt: de Volksbeschermers van de andere partijen zetten haar uiteindelijk voor het blok door te besluiten dat het voorstel, de door beide partijen aangedragen alternatieve locaties, in ruil voor Randdijk en Bosland, voor behandeling eind juni naar de rest van de Volksbeschermers gaat. Wordt dus toch vervolgd, is onze conclusie. We rijden in vrolijke stemming terug. Van deze dag had ik eigenlijk nul verwachtingen, en nu is er weer een sprankje hoop. Hoera!
Frannie Frotter©