De laatste ronde van de zomer is ingegaan. Ik word altijd wat melancholiek in september. De dagen worden al korter en frisser, hoewel het bij mooi weer erg aangenaam kan zijn. Toch hangt de herfst al in de lucht. Aangezien ik een echt voorjaarsmens ben, is mijn wat treurige stemming dus gemakkelijk te verklaren: de lange donkere herfst en winter komen eraan. En niet alleen dat. Ook de molens vereisen weer enorm veel aandacht.
Ik heb er snel een brief aan de oorspronkelijke klachten coördinator van Teut-city uit gedaan met het dringende verzoek onze klachten naar behoren op te pakken. Door háár, welteverstaan, in plaats van degenen die onderwerp zijn van de klacht: de Wijze Leiders en Volksbeschermers. Zij heeft per slot van rekening zelf de klachten in ontvangst genomen in juli, met e verzekering dat zij deze zou oppakken. Daar heeft Babbel vervolgens ongetwijfeld een dikke streep doorgezet en haar aan de zijlijn geparkeerd. Weg onafhankelijke behandeling. Weg met die zeurende burgers. Ik hoop dat de pers hier ook lucht van krijgt. Lekker democratisch allemaal: iedere burger mag klagen tot deze een ons weegt. Gelijk hebben is iets anders dan gelijk krijgen.
Wonder boven wonder krijgen we eindelijk antwoord van Foxy en Ratty van Gewest Zuid op onze brieven van de afgelopen maanden. Ook hier lijkt sprake van een bijzondere manier van werken. Je stuurt als burger drie aangetekende, en dus drie afzonderlijke brieven, die vervolgens, na een flink tijdsverloop, door Gewest Zuid blijken te zijn samengevat tot slechts twee brieven in een wel erg vrije vertaling van de originele strekking van de drie brieven.
Die brieven hadden als onderwerp: ernstige twijfels over de zorgvuldigheid van het Gewestelijke proces in de opgave windenergie op Randdijk in Teut-city.
In mijn laatste brief van 19 augustus heb ik opnieuw met klem verzocht, om ons de zorgvuldigheid van het besluitvormingsproces te bewijzen door middel van een deugdelijke onderbouwing. Déze brief wordt niet genoemd in dit antwoord, laat staan dat er ergens wordt gesproken over zorgvuldigheid. Ik constateer dat deze Wijze Leiders een ‘fijne’ tactiek hanteren: gewoon geen antwoord geven op de kernvragen, maar er omheen kletsen, zodat het net lijkt of ze antwoord geven terwijl ze dit dus niet doen. En brieven die ze niet aanstaan, gewoon negeren.
Dank voor uw mailberichten van 16 juni en 26 juli
Onze drie aangetekende brieven, van 16 juni, 26 juli en 19 augustus, worden teruggebracht tot: dank voor uw emailberichten van 16 juni en 26 juli. De brief van 19 augustus bestaat kennelijk niet.
“Uw verzoek is Randdijk te schrappen als locatie windenergie in de Gewestelijke verordening en een alternatieve locatie aan te wijzen. In aanloop naar de partiële wijziging van de Visie Ruimte en Mobiliteit heeft Gewest Zuid Teut-city de ruimte geboden voor het vinden van een alternatieve locatie voor de locatie Randdijk. Dit op eígen verzoek van Teut-city. Zoals bij u bekend heeft zij vervolgens een onderzoek naar de geschiktheid van meerdere locaties in Teut-city laten uitvoeren. Dit onderzoek, uitgevoerd door (wéér) Woodriver, heeft uitgewezen dat de locatie Randdijk geschikt is. In dit onderzoek zijn meerdere milieutechnische aspecten bekeken, waaronder het aspect veiligheid waar u naar verwijst. Aangezien locatie Randdijk geschikt bevonden is, en Teut-city geen andere geschikte locatie als alternatief bij Gewest Zuid heeft aangedragen, wordt Randdijk in onze gewestelijke verordening Ruimte gehandhaafd als locatie voor windenergie.
U geeft voorts aan twijfels te hebben bij de combinatie van windenergie en andere economische activiteiten op Randdijk. Wij realiseren ons dat Gewest Zuid een druk Gewest is met veel economische activiteiten en een grote druk op de beschikbare ruimte. Realisatie van windenergie op een bedrijventerrein sluit de economische opgave echter niet uit, zo is eerder gebleken”.
Dat is het. Geen woord over een zorgvuldig besluitvormingsproces, of het feit dat Teut-city de locatie Randdijk bijna een jaar geleden nog heeft afgewezen, omdat er geen draagvlak was. Randdijk wordt nu bizar genoeg weer opgevoerd in een alternatief locatieonderzoek, gericht op het inruilen van datzelfde Randdijk, en omdat er geen alternatief wordt aangewezen, blijft deze afgewezen locatie nu weer geschikt bevonden. Dat er daadwerkelijk (betere) alternatieven voor handen zijn, wordt terzijde gelegd. Teut-city kan en wil geen alternatief aanbieden en Gewest Zuid laat het er lekker bij zitten. Gewest Zuid, dat de regie heeft over dit proces. Ze blijven de bal naar elkaar toespelen, terwijl wij inmiddels dondersgoed weten, dat zij met elkaar onder een hoedje lijken te spelen. Alles om die vervelende Randdijkers te lozen en het buitengebied uit de wind te houden.
Blauw terug van vakantie en ik voel dat ik alweer aan een nieuwe toe ben. Dit kat en muisspel van wachten en geen antwoorden geven, is slopend. Voor dit spel is een lange adem vereist en een enorme vasthoudendheid. Gelukkig zijn we als RanddijkTegenWind inmiddels een gesmeerd team, dat bij elkaar de moed erin houdt. Anders is het gewoonweg niet te doen.
Hoorzittingen, vergaderingen en poezels
Eind september staat er ook nog een hoorzitting met Gewest Zuid en de firma’s Mannema en Chemivar op de agenda. Daar loopt al bijna een jaar onze bezwaarprocedure tegen de uitbreiding van hun opslag voor chemische stoffen in combinatie met de plannen voor windturbines op Randdijk. Bijna een jaar lang heeft een Klerk geprobeerd te bemiddelen tussen ons, de beide bedrijven en de vergunningverlener Gewest Zuid, om er samen uit te komen. Dat is al die tijd niet gelukt en nu wordt de zaak aan deskundigen voorgelegd door middel van een hoorzitting. Dit betekent ook weer voorbereiden, tijd en energie steken in een weinig hoopvolle uitkomst.
De kittens groeien inmiddels als kool en vragen veel aandacht, maar bezorgen ons vooral leuke momenten. Na een mislukte poging om ze te plaatsen bij een andere familie, hebben we besloten ze te houden. Dat was geen gemakkelijk besluit. Chienny is astmapatiënt en moet dus niet te veel katten om zich heen hebben. Met deze twee erbij zitten we op zes. Ieder halletje en een stuk van de garage is inmiddels tot kattenkamer benoemd. Omdat de kleintjes ook naar buiten willen, besluit Chienny om voor de winter een grotere katten ren in de tuin te maken. Ik had zelf al naar een kant en klare ren gekeken maar dat wordt wel erg kostbaar voor één winter. Chienny gaat creatief aan de slag en na een weekendje flink timmeren is het buitenverblijf af. Ik had Romeo en Juliette ondertussen bij de dierenarts na laten kijken, en daar blijkt dat Romeo toch echt een ‘Romy’ is. Twee vrouwtjes, terwijl Romy een zeer mannelijk type is. Het blijft daarom ook maar gewoon Romeo, die binnen de kortste keren de gordijnen van top tot teen heeft geperforeerd met zijn nageltjes en graag bovenop je springt als hij de kans krijgt. Elke dag loop ik minimaal tweemaal heen en weer met de snoesjes aan de lijn naar hun buitenhok; weer of geen weer. Ik zal blij zijn als het snel voorjaar wordt, dan kunnen ze lekker naar buiten en heb ik mijn handen weer wat meer vrij. Hoewel ik eerder hoop dat de winturbinedreiging dan verdwenen is. Ik speel liever met kittens, dan dat ik me vast moet bijten in die ‘molen’ perikelen, vergunningen, bezwaren en zienswijzen.
Chienny, Justus en ik arriveren in het Huis van de Wijze Leiders in Teut-city voor de geplande hoorzitting over het afgeven van de vergunning voor de uitbreiding van de opslag gevaarlijke stoffen bij Mannema en Chemivar. Chienny, van huis uit chemicus, is goed voorbereid en heeft er zin in. Justus en ik zijn meer benieuwd naar wat ons te wachten staat en hoe dit nu weer in zijn werk gaat.
Het begint meteen al merkwaardig. De commissie die de hoorzitting leidt, weigert ons de hand te schudden bij binnenkomst. Niet alleen die van ons, maar ook die van de andere partijen. Dit is voor de onpartijdigheid? Enfin, we krijgen er in ieder geval weinig toelichting op en nemen plaats. Ernstige gezichten tegenover ons, die weinig sympathie voor de Randdijkers lijken te hebben. Na een klein uur is het duidelijk, dat de vergunning gewoon verleend zal gaan worden, ondanks onze bezwaren. Chienny heeft nog ultieme pogingen gedaan om ze aan het verstand te peuteren, dat woonwijken, windturbines en chemie ernaast niet samengaan, zeker niet omdat de Rivier er ook nog pal achter ligt: de zwaarste – chemische – transportroute van Europa. Het mag allemaal niet baten. We worden de zaal uitgebonjourd – wederom geen handje – en staan weer buiten.
In oktober zullen zij hun besluit kenbaar maken. “Wat een rare vertoning”, verzuchten we tegen elkaar. Een stel commissieleden, dat geen namen wil noemen, zich niet wil voorstellen en haar besluit overduidelijk al had genomen, voordat deze zitting nog moest beginnen. Chienny is de enige met hoorzitting ervaring, en zelfs hij vond dit een opmerkelijke gang van zaken.
Justus en ik leren snel. We zijn weer een desillusie van de verweermogelijkheden van de burger in Lage Landia rijker. De avond ervoor heb ik voor de zoveelste keer ingesproken tijdens een vergadering van Wijze Leiders en Volksbeschermers in Teut-city. Dit keer over de nieuwste Energievisie 2016. Tot voor kort had ik geen weet van het bestaan van een Energievisie. En dat had ik graag zo gehouden. Het is een documentje dat ieder vijf jaar wordt ‘opgefrist’ al naargelang de wensen en ‘grillen’ van dat moment op het gebied van Energie. Nu is Energie een steeds modieuzer onderwerp aan het worden, en kan er ook meer aandacht en geld worden besteed aan het opleuken van de al bestaande versies van de visie op Energie. Voor wat het waard is dus, want in 2011 stond in diezelfde Energievisie van Teut-city, dat zij geen windturbines op Randdijk wilde vanwege de veiligheidsrisico’s in verband met de chemische industrie. Deze Energievisie was destijds gericht aan Snaky. Ook Wijze Leider Draky en het gros van de Volksbeschermers waren toen in dienst van Teut-city, dus je kunt je afvragen hoeveel er van zo’n Energievisie blijft hangen bij de dames en heren? In 2014 tekende Teut-city namelijk alsnog doodleuk voor windturbines op Randdijk, terwijl ze dit in 2011 hadden verworpen. Daar zal ik in mijn inspraak over de nieuwe energievisie opnieuw op terug moeten komen. Mijn brief aan de Volksbeschermers hierover van juli is immers nog steeds niet beantwoord.
Justus en ik nemen de visie met de stofkam door, en wijzen op de tegenstrijdigheden die keer op keer boven drijven in de stukken. De overheid hierop wijzen levert de burger weinig op, want het gebruikelijke zwijgen en geen antwoord geven, is blijkbaar de norm. Toch blijven we krabbelen aan de poort.
In mijn inspraak heb ik er op gewezen, dat de Volksbeschermers op 17 mei hebben besloten windturbines in Teut-city niet wenselijk te vinden. Van het feit, dat Gewest Zuid, Randdijk gewoon als geschikte locatie voor windturbines laat staan, liggen ze dus overduidelijk niet wakker en brengt ze niet in beweging om dit te voorkomen. Ook de opstellers van de Energievisie blijkbaar niet, want daarin staat niets vermeld over Randdijk als Gewestelijke locatie voor windturbines. Collectief geheugenverlies of wensdenken? Ik besluit met de vraag: “Wat is een Energievisie in Teut-city waard?”
Wijze Leider Snaky nog even in het nieuws
En weer opent de krant met een artikel over Snaky. Wat nu weer? De kop geeft aan, dat Snaky niet zelf is opgestapt maar gewoon is weggestuurd. Eerdere berichten gaven aan dat Snaky zelf ontslag had genomen en zijn ontslagbrief aanvankelijk niet openbaar wilde maken. Hij blijkt zijn collega’s in het Wijze Huis fors te hebben geschoffeerd in zijn brief. En nu lijkt het erop dat hij gewoon is weggestuurd.
De krant vat mooi samen wat hij allemaal heeft betekend voor de Teutcitiaanse gemeenschap. Zo wordt als eerste zijn rol in de invoering van de zogenoemde oranje containers voor plastic afval benoemd, die onder zijn leiding een ‘zooitje’ is geworden. Bij de invoering ervan, heeft hij ook hier geen communicatie naar de bewoners gepleegd, die van de een op de andere dag een oranje bak voor het huis zagen staan, met een kaartje eraan dat de grijze bak (restafval) vanaf nu nog maar tweemaal per maand wordt geleegd. Destijds hebben wij ons hier groen en geel aan geërgerd. Met al dat kattengrind is het tweemaal per maand legen van de restafvalcontainer veel te weinig. Een schriftelijk verzoek aan de Wijze Leiders hoe wij van ons kattengrind af moeten komen, levert natuurlijk weer geen antwoord op. Degenen die een luier-probleem hebben, krijgen wel antwoord. Zij krijgen een ontheffing voor de ondergrondse containers. Het wegwerken van het toiletafval van onze zes katten mogen we zelf uitzoeken.
Vervolgens vermeldt de krant de acties van Snaky als windturbineleider en zijn doctorandustitel die oneigenlijk gebruikt werd.
Achter de schermen in het Wijze Huis blijkt het flink te hebben gerommeld,en waren velen hem liever kwijt dan rijk. Zijn partij zoekt een opvolger voor hem. Wij zijn benieuwd. Tot die tijd zullen we het verder moeten uitzoeken met Draky en dat belooft weinig goeds voor ons. Draky is ons meer dan zat en bovendien woont hij in Schaapcity, dat wij ook flink onder vuur aan het nemen zijn, omdat windturbines vanaf Hekseneiland minstens zo erg zijn voor de wijk Fatum, als die op Randdijk. Snaky heeft een hoop ‘rommel’ achtergelaten voor onze wijk en we kunnen hem helaas niet meer op het matje roepen. Wel zijn collega’s en onze Volksbeschermers, die hem al die tijd gewoon zijn gang hebben laten gaan en niet hebben ingegrepen. Keer op keer. Daarom is het voor ons van belang dat iemand die klachten oppakt. Om te voorkomen dat ze gewoon op de oude voet door kunnen gaan.
Die langzame start van september ligt inmiddels ver achter me. Het belooft een razende herfst te worden, gezien alle vergaderingen waar besluiten genomen moeten worden over de windturbines bij Gewest Zuid, Teut-city en Schaapcity, en de haast die ze de ene keer wel hebben, en het andere moment weer niet. Dat is een tactiek, zo leren we, waarbij de burger zich bij verrassing plotseling moet mobiliseren, of zich het volgende moment afvraagt wanneer het proces weer eens wordt opgepakt. Als je er dan even niet bent of door andere zaken in beslag wordt genomen, mis je de boot. En dat kunnen we ons niet veroorloven met de dreiging van windturbines van twee kanten.
Frannie Frotter©