Waar ik vroeger de plaatselijke pamfletjes direct in de prullenbak deed verdwijnen, zo geobsedeerd ben ik er vandaag de dag mee bezig. Als ze niet bezorgd zijn, checken Justus en ik snel bij elkaar, waar we ze dan vandaan moeten halen. Bang om de nieuwste listen van onze Wijze Leiders te missen, en die uit RivierRegio.
In de krant lezen we in een column, dat de bewoners van Teut-city heel erg alert moeten zijn op hun directe leefomgeving. De communicatie vanuit het Wijze Huis met haar bewoners loopt namelijk niet zo soepel. Voordat men het weet, is opeens de plaatselijke weg omgelegd, zijn hele bomenrijen gekapt, en kan je uitzicht vanuit de keuken er de volgende dag heel anders uitzien. De tip die deze columnist geeft is hilarisch: “vraag op maandag het rooster van de Groendienst op, zodat je weet wanneer ze in aantocht zijn. Check vervolgens iedere dag zo vroeg mogelijk of de routes gewijzigd zijn. De enige manier om het groen te behouden”.
Wij hebben hier al ervaring mee, toen we er nog maar net woonden en deze Groendienst uit kostenbesparingen al het groen achter ons huis wilde kappen. Toevallig was ik die dag thuis, en ben ik er bijna hysterisch tussen gesprongen om volledige kaalslag te verhinderen. Het antwoord van de opzichter was ontluisterend: “door alles hierachter te kappen, besparen we op onderhoud.” Vooraf is er geen overleg geweest met bewoners, en is zeker geen kennisgeving vanuit het Wijze Huis hierover aan ons verstuurd.
Na bijna een jaar strijden hebben wij uiteindelijk een groencontract voor die strook voor elkaar gekregen, en onderhouden we het sindsdien zelf. De scherpe opmerkingen van de columnist kloppen, wij kunnen erover meepraten: “Wees op uw hoede in Teut-city; voor je het weet zijn de bomen verdwenen, ligt er een snelweg achter je huis en windturbines om de hoek”.
Tot de wekelijkse routine behoort inmiddels ook het controleren van de uitspattingen van onze Stalker op zijn website, en volgen we Snaky en Caesar via hun Facebook-en websitepagina’s. Op die manier hopen we een klein beetje te kunnen inschatten wat er speelt, en hierop reageren. Dit zijn nieuwe taakjes die helaas ook weer de nodige tijd vergen, maar wel effectief zijn.
Ronkende aanbeveling voor Snaky
Zo zien we in de pamfletjes, dat Snaky inmiddels blijkbaar weer is verdwenen als voorzitter van Caesars duurzame club, die de windturbine op Hekseneiland er door wil duwen. “Dat is wel erg snel gegaan”, concluderen wij. Of speelt Snaky zijn rol nu gewoon achter de schermen uit? Geen flauw idee, maar we hebben dus voorlopig nog met Caesar te maken en niet met Snaky. En dat is een opluchting.
Kort geleden heb ik ontdekt, dat Snaky voor zichzelf is begonnen: van ambtenaar naar ondernemer. Ik zocht eigenlijk iets anders over hem, maar kon het niet direct vinden. Nadat ik Snaky intikte als zoekterm op internet verscheen er een nieuwe website: Snakable, duurzaam innovator. Ik kon mijn ogen niet geloven bij het lezen van alle kreten, die Snaky op een rijtje heeft gezet om zijn groots(t)e kwaliteiten op het gebied als ‘duurzaam bestuurder’ aan de man te brengen in overheidsland.
Na weer een nacht woelen over het lef dat zo’n man heeft, en in wat voor wereld we eigenlijk leven, kan ik het de volgende ochtend eindelijk bespreken met Justus en Chienny. Ook zij staan even paf, waarna Chienny met zijn gebruikelijke nuchterheid zegt: “Hij moet toch wat, na zijn avonturen in Teut-city en het verlies van zijn baan. Vergeet niet dat hij de Duurzaamheidsgoeroe van de regio was. Zijn grote passie, die hij nu kan blijven waarmaken als interim manager en adviseur bij diezelfde overheid”.
Hoewel ik me afvraag wat al dit soort nieuwe baantjes zoals duurzaamheidsadviseur (of nog erger: duurzaamheidsmanager) nu eigenlijk inhouden, laat ik het los. Ik heb wel wat beters te doen. Tot die middag, dat ik net voor het koken, nog even snel de website van Snaky bekijk op nieuwe dingen. En dan val ik echt van mijn stoel: op de website Snakable staat een zeer in het oog springende aanbeveling van de Opper Wijze Leider genaamd Ambtsketen, van Schaapcity die ook voorzitter is van RivierRegio, over zijn oud-collega Snaky:
“Snaky is een bevlogen man met idealen. Ik heb hem mogen leren kennen als een man van de inhoud met principes. Doch hij is niet dogmatisch. Ik heb jaren met hem samen mogen werken en met veel plezier! Hij heeft het openbaar bestuur op lokaal en regionaal niveau leren kennen. Snaky is zowel in het bedrijfsleven als voor de publieke zaak van meerwaarde gebleken”.
Ik moet het meerdere malen lezen om het echt tot me door te laten dringen. Dit kan toch niet waar zijn? “Een meerwaarde voor bedrijfsleven en de publieke zaak”. En nog erger: “een bevlogen man met idealen en principes”.
Een Wijze Leider, die is weggestuurd door zijn eigen collega’s in Teut-city, die diverse dossiers in puinhoop heeft achtergelaten, jarenlang ten onrechte de Doctorandustitel heeft gevoerd, duizenden bewoners zal duperen vanwege zijn handelwijze in het windturbineproces, en die ‘last but not least’, zijn voormalige collega´s schoffeert in een ontslagbrief die zijn weerga niet kent. Diezelfde Snaky, daar zwaait Ambtsketen openlijk de lofzang over?
Snaky wist vanuit zijn positie als Wijze Leider klaarblijkelijk heel goed waar hij mee bezig was op Randdijk en Hekseneiland, en is er volgens ons de oorzaak van, dat wij geen vrije tijd meer kennen, omdat we non-stop bezig zijn om onze leefbaarheid te redden. En hij gaat nu gewoon weer zijn gang in RivierRegio? Om via de achterdeur de windturbines er alsnog door te duwen? Dat vraagt om actie. We besluiten als Stichting RanddijkTegenWind om Ambtsketen een open brief te sturen met ons commentaar op deze aanbeveling. Een open brief, omdat die dan ook meteen openbaar gemaakt kan worden, zodat voor iedereen duidelijk wordt, wat dit soort acties met ons doet. Een gewone brief wordt namelijk toch wel weer onder het tapijt gemoffeld. En dit is voor ons zo onverteerbaar, dat we wel moeten reageren.
We confronteren Ambtsketen met een opsomming van de acties van Snaky, en melden hem dat, “deze aanbeveling voor ons de zoveelste bevestiging is, dat de politiek onder het minimale niveau is gezakt. Dat de burger gewoon als een stuk onbenul wordt beschouwd, die zijn mond dient te houden en over zich heen mag laten walsen door onze ´democratisch´ gekozen bestuurders, die het allemaal wel weten. Ondertussen wordt incompetent gedrag beloond en zal er ongetwijfeld een duurbetaald (overheid) opdrachtje aan Snaky worden gegund. Deze gedachtegang wilden wij toch even met u delen”.
Snel sturen wij de brief per email door aan Ambtsketen, de Volksbeschermers in Schaapcity, en een aantal kranten in de regio, en gaan vervolgens naar de film. Even de zinnen verzetten. Wat een wereld.
“Snaky is bezig met zijn toekomst en heeft hier geen zin in”
De volgende ochtend hangt Justus al vroeg aan de telefoon. In de krant van vandaag staat een artikel over onze open brief aan Ambtsketen. Nog goed suf, met drie katten mekkerend en springend achter me aan, zeg ik tegen Justus, dat “ik zo terugbel”.
Als ik me bevrijd heb van de poezen, een kop koffie heb kunnen zetten, spring ik achter de computer en open het artikel. Het is een flink artikel geworden, inclusief grote foto’s van Ambtsketen en Snaky erbij ter illustratie. En ze zijn niet blij met onze brief. “Lieve help. Deze ad-hoc actie van ons heeft dus een flink staartje”, realiseer ik me.
Ik bel Justus terug, en ook hij is verbaasd over de grootte van het artikel. Veel is overgenomen uit onze open brief, constateren we. De wederhoor bij Ambtsketen en Snaky is kort: “Ambtsketen neemt geen woord terug van zijn aanbeveling, en Snaky is onaangenaam verrast”. “Ik ben bezig met mijn toekomst. Ik heb hier geen zin in. Het is laster die verspreid wordt. Dat is niet plezierig.”
“Snaky heeft hier geen zin in”. Amper twee maanden na zijn plotselinge vertrek als Wijze Leider, kunnen wij hem niet meer aanspreken op zijn verantwoordelijkheden in het windturbinedossier. En nu vertelt Snaky doodleuk: “Dat hij hier geen zin in heeft. Dat hij verder wil met zijn leven.”
Dat willen wij ook. Dankzij deze ‘briljante’ plannen en acties van onze ex-Wijze Leider, kunnen wij voorlopig niet meer verder met ons leven. Wij mogen verder leven in de onzekerheid, of er wel of geen windturbines in onze leefomgeving worden geplaatst. Wij moeten verder vechten voor onze leefbaarheid, gezondheid en veiligheid, terwijl voor ons, en velen met ons, de toekomst ongewis is. Ongewis, omdat de meesten van ons niet zomaar kunnen verhuizen. Huurders moeten eerst maar eens een nieuwe huurwoning kunnen vinden, in een overvolle regio. En wie heeft er duizenden euro’s aan verhuiskosten op de bank staan? Je huis verkopen in een windturbinegebied, leidt tot een fors waardeverlies, als je het al kwijtraakt. Dat zijn de zaken waar wij als Stichting RanddijkTegenWind voor strijden. Bevlogen en met principes.
Een paar dagen later rolt er een berichtje binnen van Wijze Leider Draky uit Teut-city. “Wat wil die nu weer”, vraag ik me af. “Die had ik toch al antwoord gegeven, naar aanleiding van ons ‘prettige’ onderhoud van een paar weken geleden?”. Het blijkt niet om ons overleg te gaan. Draky stuurt ons zijn mening door over onze open brief aan Ambtsketen: “Geacht comité. Onvoorstelbaar dat u zich met de open brief aan de heer Ambtsketen tot zo’n schandelijk niveau wenst te verlagen. Draky, voormalig collega van Snaky”.
“Die opmerkingen mogen we ook weer incasseren”, denk ik. Draky, die het windturbinedossier van Snaky heeft overgenomen, en tot zo’n ‘goed einde’ heeft gebracht, zit er natuurlijk ook tot over zijn oren in. We voelen ons in ieder geval niet aangesproken door zijn toon. Het bevestigt ons beeld van wat écht een schandelijk niveau is. En dat is in onze ogen níet een open brief. “Draky en wij zullen wel nooit echte ‘vriendjes’ worden”, is de conclusie die we gezamenlijk trekken. En wat dan nog?
Frannie Frotter©