Als absolute leek moet ik dus zo snel mogelijk op zoek om uit te vinden, naar waar ik moet zijn bij Gewest Zuid om in te kunnen spreken, zoals Snaky ons had aangeraden. Bij de Hoofdvergadering en de begrotingsbehandeling. Op internet zag ik in een wirwar van commissies, vergaderingen en schema’s, door de bomen het bos niet meer. Maar daar had ik beet: aanmelden om in te spreken bij de Hoofdvergadering op 11 november 2015. Ik stuur een mail aan de Griffie van Gewest Zuid, dat ik namens RanddijkTegenWind in wil spreken over de windturbines, en wacht af.
Al binnen een half uur word ik gebeld door een Dienaar van Gewest Zuid over mijn verzoek tot inspraak. “Wat de bedoeling ervan is, en of ik mij ervan bewust ben dat het onderwerp windenergie helemaal niet wordt behandeld tijdens deze vergadering?”, vraagt de sympathiek klinkende man. “Deze gaat alleen over de begroting voor het komende jaar.” Hij kan mijn verzoek dus niet honoreren. Maar ook al ben ik onbekend in politiek land, ik ben snel van begrip en leer nog sneller. Gezegend met een zeer sterke intuïtie en een bulldozermentaliteit, geef ik niet op. Ik vertelde deze vriendelijke Dienaar – want vriendelijk was hij; iets wat ik later nog maar zelden tegen zou komen – dat de Wijze Leider Duurzaamheid Snaky van Teut-city ons dit advies had gegeven. Het werd even stil aan de andere kant van de lijn. “Aha. Ik ga kijken wat ik voor u kan doen, mevrouw Frotter. U moet namelijk echt ergens anders zijn, wil het effect hebben. Ik bel u zo snel mogelijk terug.”
Ik heb natuurlijk alweer de kriebels gekregen. Snaky had ons iets geadviseerd, wat pure waanzin blijkt te zijn. Hij had nooit gedacht natuurlijk, dat we die handschoen ook zouden oppakken. En, dat Frannie Frotter, niet gehinderd door enige kennis over politiek en de systemen, procedures en protocollen, er gewoon doorheen banjert. Mijn jarenlange ervaring bij aannemers in de zware industrie, leert dat ‘nee krijgen, geen optie is’. Voor mij dan in ieder geval.
De Dienaar, die ook begreep dat hij hier met een pitbull te maken had, belt inderdaad terug. Hij heeft overal navraag gedaan en komt uit op inspreken bij de commissie, die er echt toe deed. Dat was effectief en direct bij het juiste adres. Ik bedank hem hartelijk en meld me aan bij de Volksbeschermerscommissie van Gewest Zuid in de Hofstad. Op 18 november om 10.00 uur ’s ochtends. Dit wordt bevestigd door de Griffie. Ik krijg vijf minuten spreektijd. He, he. Dat was eindelijk geregeld. Nu de tekst nog.
Natuurlijk spookt er ondertussen constant door mijn hoofd, wat ik daar dan ga zeggen. Voor een grote zaal met Wijze Leiders en Volksbeschermers van Gewest Zuid, terwijl dat voor mij een grote ver-van-mijn-bed show is. Ik krijg de rillingen bij de gedachte alleen al. Maar er staat veel op het spel, houd ik mijzelf voor en dan moet het maar. Bovendien geef ik notabene zelf presentatietrainingen, dus vooruit met de ‘geit’.
Tijd om even bij te komen is er niet meer. De acties lopen onverminderd door, en elke dag doe ik nieuwe ontdekkingen over de loop van het proces. En elke dag verbaas ik me meer. Wat is hier in vredesnaam allemaal gebeurd? Het klopt werkelijk allemaal van geen kanten. Zowel de Wijze Leiders, Volksbeschermers als Dienaren en Klerken; iedereen lijkt ongestoord zijn gang te zijn gegaan om de zaak naar zijn/haar hand te zetten. Belangenbehartiging voor iedereen, behalve voor de bewoners van de wijken Fatum en het arme deel van Welgesteld.
Weekendje weg
Chienny en ik hebben tot overmaat van ramp ook nog een lang weekend Alicante op het menu staan. Dat komt eigenlijk helemaal niet uit. Maar, zoals in de loop van de tijd zal blijken, komt het helemaal nooit meer uit. We gaan dus. Tot diep in de nacht voor ons vertrek, blijf ik schrijven en regelen en nemen we de laptop maar mee op ons ‘romantische’ tripje. Voor de ‘spoedjes’.
Eenmaal in Spanje, met heerlijk weer en de korte broek aan, komen we al snel in een relaxstemming. Wat fijn om even iets anders te doen. Na het ontbijt op een Spaans terrasje, terwijl we opgewekt over de stadsboulevard lopen, hoor ik plotseling iets rinkelen. Een dienaar van Gewest Zuid: “Dat inspreken volgende week, gaat niet door. Het was niet de juiste plek.”
Nu breekt mijn klomp. Dacht ik dat afgehandeld te hebben na vele malen heen en weer bellen vorige week, inclusief een schriftelijke bevestiging van de Griffie, en sta ik weer met lege handen. Mijn Spaanse temperament steekt de kop op, en ik ratel tegen hem, “dat ik hoe dan ook in ging spreken. En wel op 18 november. Dat zijn collega-dienaar dit helemaal had uitgezocht, en dat hij daar maar contact mee ging zoeken. Basta.” Na tien minuten ging de telefoon weer. “Ik raad u af om in te spreken.” “Ik heb uw raad niet nodig”, antwoordde ik. “Ik doe een beroep op mijn recht als burger om in te spreken.” Door al deze consternatie en tegenwerking, begin ik steeds overtuigder te raken van het vermoeden, dat iemand ons tegen wil houden. Terwijl Snaky notabene ons zelf op dit spoor had gezet. De Dienaar druipt uiteindelijk af, en de datum blijft staan. Goed wild loop ik naar boven, met Chienny achter mij aan, om op de burcht van Alicante eens flink af te koelen na dit bizarre gesprek. Wat een zooitje. ‘Viva’ Lage Landia.
Moment van de waarheid: 18 november 2015
Justus, ik en Knuffel (de oudste van het bewonerscomité) zitten al voor halfacht in de auto om op tijd te zijn voor de inspraak bij Gewest Zuid. De Hofstad ligt weliswaar niet ver weg, maar de ellenlange files in Gewest Zuid zijn berucht. Dus vroeg op en netjes aangekleed nemen we in de auto de laatste dingen door. De 1500 handtekeningen zitten keurig in een map. Die is voor de Wijze Leider die over windenergie gaat: meneer Ratty. Ik zal inspreken, zijn we overeengekomen. Ik heb een krachtige stem en kan snel praten. Dat is nodig, want die vijf minuten zijn maar heel kort, als je vurig je boodschap over wilt brengen. Ik ben stik nerveus. Heb weliswaar ontelbare keren geoefend met de stopwatch erbij, maar toch. De Hofstad is toch wel het ‘heilige der heiligen’ voor veel burgers. Bij Gewest Zuid is alles officiëler en formeler dan in een Wijze Leidershuis in de regio.
We melden ons aan (veel te vroeg natuurlijk) en mogen in de wachtruimte gaan zitten. Een bijzonder mooie ruimte, constateren we. Hier is niet op een paar euro’s gekeken. Een enorm gebouw, met een nog grotere kantine. Aan alles is gedacht, zelfs een groot binnenplein met bankjes en tafels voor de Dienaren en Klerken in hun lunchpauze op een mooie zomerse dag.
De commissie zal plaatsvinden in de grootste zaal van het gebouw. Help. Ook dat nog, denk ik. Ik zie overal microfoons, een podium en een apart spreekgestoelte. Ik heb staand geoefend, maar ik sta hier toch wel volop ‘in the picture’. Was het maar vast 10 uur.
En het wordt 10 uur, en vijf minuten later sta ik op de verhoging mijn tekst voor te lezen. De belangrijkste zaken stel ik aan de orde:
Dat wij bewoners zijn, die momenteel ons privéleven opzij hebben moeten zetten om ervoor te zorgen dat onze leefbaarheid, veiligheid en gezondheid niet in gevaar komt door de plannen voor windturbines op Randdijk. Wij zijn hier vandaag op advies van de Wijze Leider Duurzaamheid in Teut-city, om Gewest Zuid te verzoeken om verder onderzoek te doen naar eerder onderzochte locaties in Teut-city, die eind 2013 veel geschikter bleken te zijn. Dat wij het merkwaardig vinden, dat in het toewijzingsproces van windturbinelocaties, uit heel veel documentatie blijkt, dat Randdijk als locatie voor windturbines wordt afgewezen. En toch is er nu voor gekozen.
Realiseert u zich dat het hier gaat om: 2100 huizen – grofweg 5000 mensen – die op minder dan 800 meter van de windmolens staan? Honderden huizen die op 500 meter afstand liggen? In België is de minimale afstand 875 meter, Duitsland 1500 meter en UK 3000 meter. Wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond, dat circa 20% van de mensen gezondheidsklachten krijgt als gevolg van windturbines? Dat zijn er grofweg 1000 in dit gebied. Dat er geen draagvlak is onder bewoners en bedrijven?
Wat is er gebeurd tussen november 2013 en juli 2014, dat er plotseling 1 locatie (Randdijk) van minimaal drie geschiktere locaties over is? Waar is de onderbouwing, dat van de drie locaties nu de minst geschikte is aangewezen?
Is dit transparante, zorgvuldige politiek in dienst van de burger?
Daarom doen wij een dringend beroep op u, om extreme zorgvuldigheid te betrachten in deze opdracht aan Teut-city en de locatie Randdijk definitief – voor nu en in de toekomst – af te wijzen en opdracht te geven de andere locaties opnieuw in beeld te brengen.
Na de eerste minuut kom ik er lekker in, en kijk ik zelfs regelmatig naar de, om mijn boodschap te versterken. Ik zie dat er wordt geluisterd. Dat is al heel wat. Ik krijg een halve minuut van de voorzitter cadeau (toch teveel opgekeken) en zij neemt de handtekeningen aan. Wijze Leider Ratty is namelijk niet verschenen, en zijn twee Dienaren mogen ze niet aannemen. Bijzonder, denk ik.
Er komen reacties van de Volksbeschermers in de zaal. Verbaasd vooral. Wat raar; aan hun reacties te zien lijkt het dus inderdaad een vreemd besluit. We krijgen uit meerdere hoeken het advies om ervoor te zorgen, dat Teut-city een ‘brandbrief’ stuurt aan Gewest Zuid, met het verzoek om alternatieve locaties in te dienen voor Randdijk. Er loopt namelijk voor het gebied rond PortTown een alternatieve locatieprocedure voor aanvullende windturbines. Als Teut-city het vraagt, kunnen ze wellicht meelopen in die procedure en koopt Teut-city tijd om andere locaties aan te dragen, zodat Randdijk van de kaart kan verdwijnen.
Na een half uur zit het er voor ons op. Opgelucht lopen we naar buiten. Het lijkt een prima bezoek te zijn geweest. We moeten er nu voor zorgen, dat Teut-city zo snel mogelijk die brandbrief in gaat dienen, zodat er andere locaties naar voren komen. Hop, terug naar kantoor en gauw verder. Het is mooi geweest voor vandaag, ik heb nog bergen ander werk liggen. We zien elkaar van de week weer voor een nieuw overleg, maar vanavond even niets. Dacht ik.
Frannie Frotter©